Keşkesiz Hayat Mutluluktur

 

13 Ocak 2012 Cuma akşamı, gece yarısı köyden telefonla rahmetli dayımın hanımı
Kudret ablam aradı. Anama babama ve bana öyle bir dua etti ki, yüreğim coştu, gönlüm bir kuş olup uçtu.

Allah da ona bundan sonra yine gönlünce yaşayacağı hayırlı uzun ömürler nasip eylesin.

Evet, onunla konuşunca bir anda anam, babam çocukluğumdaki tüm akraba, hısım eş, dost ve tanıdıklar merasim bölüğü gibi bir bir gözlerimin önünden gelip geçtiler.

Onlar geçerken ben bir anda düşündüm. Hayat gerçekten çok kısa, hiç kimseyi kırıp üzmeye değmez. Daima hoş görülü olup sabırla yaşamak gerek.

Hayatın sonunda güzel bir şeyler duymak ne hoş bir duygu. İnsanın duyguları kabarıp kalbi yenileniyor, ruhu coşuyor. İşte hayat bu olsa gerek. Güzel yaşayıp sonunda da güzel şeyler duymaktır.

İşte keşkesi olmayan bir hayat bu olsa gerek diye düşünüyorum. Çünkü insanı rahatlatıp huzur veriyor.

Yaşadığımız dünyada ki en büyük mutlulukta bu olsa gerek diye düşünüyorum….
14.01.2012

Cahit Karaç